Sen Mutluluk Olmalısın

İlk yazı.

Aşka yönelik belki, belki kendini sevmeye, belki kendinde başkasını, başkasında kendini bulmaya yönelik bir yazı.

Aslında bir kitap adı daha çok, daha çok yazmaya yönelik bir ilk adım ama o ilk adım bir türlü atılamadığı için yola çıkmak adına bir cesaret. Biraz itiklemeyle, biraz tırsak, biraz kendini uluorta salma dileği, biraz da "hele bir başlayalım da gerisi gelir" hali.

Yalnız gelinip yalnız gidilen bir hayatta yalnız yolculuk etmeme telaşı en çok. Yalnızlıktan korkmanın ötesinde yalnızlığa izin vermeyen bir müjdecinin sevinci. İçten gelen sevinçle, mutluluk veren bir hayatın kayırması ile uyanmak her yeni güne, her yeni günü öyle yaşayıp da yolculamak.

Mutluluk lütuf değil, mutluluk draje değil, mutluluk öyle olması gerektiği gibi, olması gerektiği gibilikten çok her ne ise öyle olan, her şeyi anlamlandırma telaşından uzak bir barışıklık yaşantıyla.

İlk yazı biraz havada olur zaten söyleyecek çok sözü olanın. Her şeyi bir yazıya sığdırma telaşında çok söz söyleyeyim derken saçmalayacak olmanın tedirginliği ile.

O yüzden kısa kesilecek bu yazı, mutluluksa olabildiğince uzun tutulacak.

Çünkü sen mutluluk olmalısın diyerek çıktık yola.

Peşimden gelenin kendi yolu olsun bu.